بررسی نقش سبک های هویت در میانجی گری رابطه تعارض والد ـ نوجوان و انگیزش پیشرفت تحصیلی نوجوانان دبیرستانی شهرستان مشهد

هدف این پژوهش بررسی نقش سبک های هویت در میانجی گری رابطه تعارض والد- نوجوان و انگیزش پیشرفت تحصیلی نوجوانان دبیرستانی شهرستان مشهد انجام شد. جامعه آماری متشکل از تمامی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر مشهد که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بوده اند. از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعداد 320 دانش آموز از 9 دبیرستان به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند و پرسشنامه های سبک هویت برزونسکی، انگیزه پیشرفت هرمنس و پرسشنامه تعارض والد- نوجوان بر روی آنان اجرا شد. داده های بدست آمده از طریق روش های آماری ضریب رگرسیون ساده خطی، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دهنده معنادار بودن نقش میانجی سبک های هویت در ارتباط بین انگیزه پیشرفت تحصیلی و تعارض والد- نوجوان بود. همچنین مشاهده شد که بین تعارض والد- نوجوان با انگیزه پیشرفت تحصیلی ارتباط منفی معناداری وجود دارد و بین تعارض والد- نوجوان با سبک های هویت اطلاعاتی و سردرگم/ اجتنابی ارتباط معناداری مشاهده شد. اما ارتباط بین تعارض والد- نوجوان با سبک هویت هنجاری معنادار نشد. همچنین نتایج بدست آمده نشان دهنده ارتباط معنادار آماری بین سبک های هویت اطلاعاتی و هنجاری با انگیزش پیشرفت در جهت مثبت و ارتباط منفی و معنادار سبک هویت سردگم/ اجتنابی با انگیزش پیشرفت بود. یافته های آماری دیگر نشان دهنده این بود که در سبک های هویتی تفاوت معناداری از لحاظ میزان تعارض والد- نوجوان وجود ندارد اما میزان انگیزش پیشرفت در این سه سبک تفاوت معناداری نشان داد.